Sitemizde, siz misafirlerimize daha iyi bir web sitesi deneyimi sunabilmek için çerez kullanılmaktadır.
Ziyaretinize varsayılan ayarlar ile devam ederek çerez politikamız doğrultusunda çerez kullanımına izin vermiş oluyorsunuz.
X

Madde 388

2. Faize ilişkin özel kurallar

2.   Faize ilişkin özel kurallar

Madde 388 - Tüketim ödüncü sözleşmesinde faiz oranı belirlenmemişse, kural olarak ödünç alma zamanında ve yerinde o tür ödünçlerde geçerli olan faiz oranı uygulanır.

Sözleşmede aksine bir hüküm yoksa belirlenen faiz, yıllık olarak ödenir.

Faizin anaparaya eklenerek birlikte yeniden faiz yürütülmesi kararlaştırılamaz.

I-) 818 Sayılı Borçlar Kanunu:

2 - Faize müteallik kaideler

Madde 308 - Karzda faiz miktarı tâyin edilmemiş ise, asıl olan karzın alındığı zaman ve mekânda o nevi karzlarda âdet olan faiz miktarıdır.

Hilâfına mukavele yok ise tâyin edilen faiz senelik olarak tediye olunur.

Faizin, anaya zammedilerek birlikte tekrar faiz yürütülmesi evvelden mukavele edilmiş olsa bile, batıldır.

Not: Maddenin üçüncü fıkrasının son cümlesi, 6763 sayılı ve 29.06.1956 tarihli “Türk Ticaret Kanununun Mer’iyet ve Tatbik Şekli Hakkındaki Kanun”un 41. maddesinin 1. fıkrası ile yürürlükten kaldırılmıştır1. Anılan hüküm şu şekilde kaleme alınmıştı:

 “Hesabı carilerde, ticari faiz hesaplarının ve hususiyle tasarruf sandıklarında olduğu gibi faize faiz yürütmek adet olan muamelelerin tabi olduğu hükümler mahfuzdur.”

II-) Madde Gerekçesi:

Madde 387 - 818 sayılı Borçlar Kanununun 308 inci maddesini karşılamaktadır.

Tasarının üç fıkradan oluşan 387 nci maddesinde, tüketim ödüncü sözleşmelerinde faize ilişkin özel kurallar düzenlenmektedir.

818 sayılı Borçlar Kanununun 308 inci maddesinin kenar başlığında kullanılan “2. Faize müteallik kaideler” şeklindeki ibare, Tasarıda “2. Faize ilişkin özel kurallar” şekline dönüştürülmüştür.

818 sayılı Borçlar Kanununun 308 inci maddesinin birinci fıkrasında kullanılan “karzın alındığı zaman ve mekânda” şeklindeki ibare, Tasarıda “ödünç alma zamanında ve yerinde” şeklinde; “âdet olan” şeklindeki ibare ise, “geçerli olan” şeklinde ifade edilmiştir.

Metninde yapılan arılaştırma dışında, maddede 818 sayılı Borçlar Kanununa göre bir hüküm değişikliği yoktur.

III-) Kaynak İsviçre Borçlar Kanunu:

1-) OR:

2. Zinsvorschriften

Art. 314

1 Wenn der Vertrag die Höhe des Zinsfusses nicht bestimmt, so ist derjenige Zinsfuss zu vermuten, der zurzeit und am Orte des Darlehensempfanges für die betreffende Art von Darlehen üblich war.

2 Mangels anderer Abrede sind versprochene Zinse als Jahreszinse zu entrichten.

3 Die vorherige Übereinkunft, dass die Zinse zum Kapital geschlagen und mit diesem weiter verzinst werden sollen, ist ungültig unter Vorbehalt von kaufmännischen Zinsberechnungen im Kontokorrent und ähnlichen Geschäftsformen, bei denen die Berechnung von Zinseszinsen üblich ist, wie namentlich bei Sparkassen.

2-) CO:

2. Règles concernant les intérêts

Art. 314

1 Si le contrat n’a pas fixé le taux de l’intérêt, le prêt est censé fait au taux usuel pour les prêts de même nature, à l’époque et dans le lieu où l’objet du prêt a été délivré.

2 Sauf convention contraire, les intérêts stipulés se paient annuellement.

3 Les parties ne peuvent, sous peine de nullité, convenir d’avance que les intérêts s’ajouteront au capital et produiront eux-mêmes des intérêts; les règles du commerce pour le calcul des intérêts composés dans les comptes courants de même que les autres usages analogues, admis notamment dans les opérations des caisses d’épargne, demeurent réservés.

 


1   RG. 09.07.1956; S: 9353.

 


Copyright © 2017 - 2024 Prof. Dr. İlhan Helvacı. Tüm hakları saklıdır.
X